در خبر صحیحی از عمربن ابان آمده: شنیدم حضرت ابی عبدالله امام صادق (ع) می فرمودند: نشانه را بشناس که اگر علامت را نشناختی تو را ضرر نزند آنکه این امر جلوتر شود یا به تاخیر افتد، به درستی که خدای عزوجل می فرماید: "یَوْمَ نَدْعُو کُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ" روزی که هر مردمی را به امامشان فرا می خوانیم. پس هر آنکه امام خودش را بشناسد همچون کسی خواهد بود که در خیمه امام منتظر باشد.
امام صادق (ع) در روایتی به 119 نشانه و علامت از علایم ظهور اشاره مى کند:
1. هرگاه دیدى : حق بمیرد و طرفدارنش نابود شوند.
2. و دیدى که : ظلم همه جا را گرفته.
3. و دیدى که : قرآن فرسوده شده و درست معنى نمى شود.
4. و دیدى که : دین همچون ظرف تو خالى و بى محتوا شده است.
5. و دیدى که : طرفداران حق بر طرفداران باطل فائق شده اند.
6. و دیدى که : کارهاى بد آشکار شده و از آن نهى نمى شود و بدکاران بازخواست نمى شوند.
7. و دیدى که : چنان فسق و فجور آشکار شده که مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء مى کنند.
8. و دیدى که : افراد با ایمان سکوت کرده و سخنشان را نمى پذیرند.
9. و دیدى که : شخص بدکار ، دروغ گوید و کسى دروغ و نسبت نارواى او را رد نمى کند.
10. و دیدى که : بچه ها ، بزرگان را تحقیر کنند.
